In ons rijtje kwam een huis leeg. Jammer, want fijne buren vertrokken. Spannend ook, want wie zullen er gaan wonen? Maken ze ons buurtje leuker of …

Hartelijk 

De nieuwkomers lieten snel van zich horen; een kaartje op de deurmat met een foto en een hartelijke tekst. Jonge mensen, die hun buren willen leren kennen en melden dat de verbouwing niet zonder lawaai lukt. Een begin van saamhorigheid is het; een gezicht bij een naam, een begin van elkaar leren kennen.

Andere taal

Waarom ik dit deel? Ik moest eraan denken toen de gemeenteraad sprak over nieuwkomers; statushouders, asielzoekers en Oekraïners.  Mensen die niet van hier zijn, een andere taal spreken, andere gebruiken hebben. Geen mensen voor “van wie ben je d’r een”. Vreemdelingen voor ons – en wij voor hen.  

Thuis Geven 

Thuis Geven stond in de titel van het stuk dat we kregen. Ik hoor dan twee dingen. Ons huis mag voor jullie een thuis worden én ik besef dat ik me moet inzetten. Deel twee van de titel is ‘verantwoordelijkheid nemen’; verantwoordelijkheid dragen voor je bijdrage aan onze samenleving, als inwoner én als nieuwkomer. Een beetje zoals in onze straat: samen maken we er iets van.

Rake test

Afgelopen zaterdag las ik deze Loesje: “Integreren gaat ’t makkelijkst als je welkom bent.” Een rake tekst. Over nieuwkomers ga ik anders denken als ik begin vanuit ‘welkom’. 

Dat gaat niet vanzelf. Ik voel me niet altijd veilig, als ik mensen zie die heel anders zijn dan ik. Ik weet soms niet wat ik moet doen of laten, als ik kom bij mensen van wie ik de cultuur niet ken. En ik zie heus ook dat sommige nieuwkomers veel overlast geven.

Durven vragen

Mij helpt het om te bedenken dat we allebei over een drempel moeten, en dat die drempel voor een nieuwkomer hoger is. Want in dit land ken ik de weg, ik spreek de taal, weet wat ‘gewoon’ is. Daarom moeten nieuwkomers rap de taal leren en aan het werk of naar school. Vervolgens helpt het als we durven te vragen: Wie ben je, wat vind je belangrijk in je leven, vertel…

Vooroordelen 

Daarvoor moeten we wel een paar vooroordelen inleveren. Bijvoorbeeld dat nieuwkomers de wooncrisis veroorzaken. Asielzoekers hebben geen huis. Ze leven in AZC’s, in omstandigheden waarin ik het nog geen week zou uithouden. 

En de voorrang van statushouders? Zij krijgen een gemeente toegewezen en kunnen zich niet inschrijven zolang ze niet weten welke gemeente dat is. Als zij bij nul moeten beginnen, bezetten ze nog jaren een plek in een AZC. Dan is er geen werkgever die hen aanneemt, want ze kunnen elk moment verdwijnen naar de andere kant van het land.

Niemand buitensluiten  

Waarom ik dit deel, met binnenkort landelijke verkiezingen? Omdat ik denk dat Nederland iets te winnen heeft, en ook te verliezen op dit moment. GroenLinks-PvdA wil een samenleving die niemand buitensluit. Waar respect en rechtvaardigheid gewoon worden. Waar we solidair zijn: zorgen voor elkaar, waar iemand ook geboren is. 

Waar we thuis geven aan nieuwe buren.