Mijn oude buurtje was flink van slag in 2005. In de krant lazen we: de Europa-allee wordt versmald, bomen worden gekapt. Er waren plannen voor hoogbouw op de hoek met de Loriéstraat en voor kantoren en een pompstation langs de Europa-allee.

BOOS

De buurt was boos en vroeg me om in te spreken in de gemeenteraadsvergadering. De raad had weinig oor voor ons en gaf de plannen vlot groen licht. Gelukkig waren de Raad van State en de tijd ons beter gezind. Een deel van het plan ging niet door, de Europa-allee kreeg veel groen terug, de hoogbouw bleef uit.

NIET GEHOORD  

Ik baalde ervan dat we pas over de plannen hoorden toen bijna alles in kannen en kruiken was. Het stoorde me dat we weinig bereikten. En het meest had ik last van die raad, waar we ons niet welkom en niet gehoord voelden.

Die ene avond in de raad, lang verhaal kort, kreeg een vervolg. Balen, me storen, last hebben? Dan moet je wat gaan doen. Vijf jaar later was ik raadslid.

MEER BETROKKEN 

Als ik terugkijk op deze 16 jaren zie ik hoe inwoners steeds meer betrokken zijn bij wat er in de gemeente gebeurt. In het burgerpanel denken mensen mee over onderwerpen als veiligheid, groen in de buurt, eenzaamheid en voorzieningen. Voor nieuw beleid over dienstverlening, armoede, wijkgericht werken en duurzaamheid hebben inwoners en ondernemers meegedacht.

OEFENEN 

Gaat het dan altijd goed? Nee, niet. Participeren moeten we leren en oefenen. Maar als het beter had gemoeten, vonden we vaak een weg om er alsnog samen uit te komen. 

Dat lukte voor de Bovenhavenstraat; de raad nam het ontwerp aan en vroeg tegelijk om nog eens om tafel te gaan met omwonenden en ontwikkelaars. Met succes. Dat lijkt ook te lukken aan de Schansdijk, waar de modelvliegers ruimte maken voor een woonwagenlocatie.

BEZUINIGEN 

Afgelopen woensdagavond was de raadszaal vol. Tientallen mensen wilden meedenken over de begroting van de gemeente Kampen. Over een begroting waarvoor we flink moeten bezuinigen, omdat politiek Den Haag ons in de kou zet.

Het is niet voor het eerst dat we moeten bezuinigen. Het is ook niet voor het eerst dat mensen daarvoor naar het gemeentehuis komen. Wat wél nieuw is, is dat inwoners en organisaties in een enquête en op deze avond meedenken over de begroting vóórdat er ook maar iets is vastgelegd. 

Stevige participatie. ‘Beginspraak’ noemen wij dat bij GroenLinks. Eerst luisteren, dan plannen maken of, nog beter, samen plannen maken.

TEN ONRECHTE 

Van eerdere bezuinigingsrondes herinner ik me hoe instellingen en verenigingen ons opzochten om te pleiten voor hún subsidie. Ik had me daar eerlijk gezegd wat op voorbereid. Ten onrechte. Want wat ik hoorde leek helemaal niet op ‘ik eerst’ of ‘wij kunnen geen cent missen’. 

Natuurlijk, er zijn zorgen en de onzekerheid is spannend. Maar bovenal kwamen mensen, instellingen en verenigingen met suggesties. Ik voelde bereidheid en energie, om samen te bedenken wat goed is voor Kampen en al haar inwoners. En raadsleden luisterden, met grote oren.

PRACHTIG WERK 

Zulke momenten maken politiek prachtig werk. Denk je nu: dat wil ik ook? Over tien maanden kiezen we de nieuwe gemeenteraad. GroenLinks-PvdA doen mee met een gezamenlijke lijst. Wil je met ons meedoen, laat het weten!