Op 26 oktober verzorgde Niels Jeurink voor GroenLinks een wandeling tijdens de 'Nacht van de nacht'. Stadsdichter Bas Nijhof maakte hiervoor dit gedicht.
duisternis
als kind was ik verschrikkelijk bang
zo angstig in de nacht
het gevaar verschool zich daar
waar ik slechts duister zag
Och, de nacht duurde te lang
het zwart vertraagde tijd
in donker bang en wakker zijn
dat duurt een eeuwigheid
de duisternis versterkt geluid
juist als het er niet is
ik hoorde in dat donkere huis
steeds elke kraak of tik
nee, de duisternis en ik
we waren niet bevriend
die dwingende aanwezigheid
zo dicht en niets ontziend
iets ouder maar niets wijzer
bracht het duister meer plezier
onwennig, maar wel blijer
vond ik daar ineens vertier
Soms kwam de duisternis van pas:
wanneer ik ondanks acne
wat in het licht al prachtig was
mee in het donker kreeg
charmant gestuntel op de tast
wie werd er niet mee groot?
dat was precies weer zo’n geneugd
wat slechts het duister bood.
Maar nu als volwassen man
duurt de nacht nooit lang genoeg
aldus mijn alter ego
bij het sluiten van de kroeg.
de ‘ik’ die graag blijft slapen
maar aan ’t werk moet ’s ochtends vroeg.
zolang het duister me omgeeft
voelt het alsof ik minder moet.
Bas Nijhof
26/10/2013