Raadslid Marijke Drost-De Boer schreef de rubriek Raadspraat in weekblad De Brug. Ze legt uit waarom ze zich sterk maakt voor mensen die onrecht wordt aangedaan.

Een raadspraat in komkommertijd geeft mij alle ruimte om te schrijven wat mij bezig houdt, als mens en als raadslid namens GroenLinks. Dat zijn op dit moment zorgen om mensen die aan de kant staan. Als raadslid heb je verschillende mogelijkheden om te helpen. Twee voorbeelden, een over Kampen, een over onze regering.

Geldnood
In Kampen krijgt iemand die een bijstandsuitkering heeft deze uitgekeerd rond de 10e van de volgende maand. Om begrijpelijke redenen leek dit slim, maar in de praktijk blijkt dat honderden Kampenaren daardoor iedere maand in geldnood zitten omdat hun uitkering niet op tijd wordt berekend. Zij kunnen hun rekeningen niet op tijd betalen. Iedere maand opnieuw. Dat is niet eerlijk en het zet mensen op een achterstand die we juist een duwtje in de rug zouden moeten geven. Dit kan beter, socialer en eerlijker. Na vragen van GroenLinks hierover aan de wethouder heeft hij toegezegd hier onderzoek naar te laten doen en komt zij (nieuw college, nieuwe wethouder) hier in september op terug.

Afschuwelijk
Tweede voorbeeld. In Nederland leven zo’n 400 kinderen die hier minstens 5 jaar thuis zijn. Zij worden door Rutte III zonder pardon uitgezet naar een land dat zij niet kennen, waar zij vreemden zijn en waar zij de taal niet spreken. Ik vind het afschuwelijk dat wij verantwoordelijk zijn voor het trauma dat deze kinderen daardoor oplopen. In Kampen wonen geen kinderen die in deze angst voor uitzetting leven. Die zijn er wel geweest. De ‘zaak’ Margarita zullen veel Kampenaren zich nog herinneren. Uiteindelijk mocht zij met haar moeder blijven. Kampenaren onder ons.

Verdrietig
De gemeenteraad heeft, net als tientallen andere gemeenten, begin dit jaar op initiatief van GroenLinks bij de regering aangegeven dat we willen dat er een Kinderpardon komt. Dat kinderen die hier geboren en getogen zijn niet uitgezet mogen worden. De afgelopen maanden zijn veel kinderen uitgezet, o.a. naar Afghanistan, notabene het op een na onveiligste land ter wereld! En er zijn kinderen gescheiden van hun ouders, ik noem dat Trumpiaanse praktijken. Ik maak me hier druk, boos en verdrietig om omdat ik behalve raadslid ook moeder ben, Kampenaar, Nederlander en wereldburger. Deze kinderen verdienen onze steun. Er moet een fatsoenlijk en vooral eerlijk kinderpardon komen. Een harder geluid uit het land is nodig om een kinderpardon te realiseren.

Ik zal hard werken, niet verharden, en blijf geraakt worden wanneer er mensen onrecht aangedaan wordt. Ik zal mij sterk voor hen maken.

26 augustus hebben we in Kampen succesvol aandacht gevraagd voor Howick en Lili door met ruim 150 mensen een meterslange brief te schrijven aan staatssecretaris Harbers met de oproep om de twee tieners hier te laten blijven en snel een ruimhartig kinderpardon te regelen. Inmiddels, na hele spannende weken, heeft de staatssecretaris besloten dat Howick en Lili mogen blijven. Hoera! De volgende stap is wat ons betreft een belofte aan alle ruim 400 minderjarige kinderen die hier min. 5 jaar wonen, dat ze hier definitief mogen blijven wonen en leven als erkende Nederlanders. Wij, GroenLinks Kampen, blijven ons inzetten voor dat kinderpardon.