Dagblad De Stentor interviewde Irma van der Sloot, die nu een jaar wethouder is namens GroenLinks. Ze zegt onder meer 'geen moment spijt te hebben gehad van haar keuze'. Hieronder de tekst van het interview dat Inge Blankvoort in de Stentor schreef.

Het was wel wennen, bekent ze. Van een 'vrij anoniem bestaan' naar het middelpunt van de belangstelling. ,,In de media, op straat. Negatieve reacties die je krijgt op social media van mensen die je helemaal niet kennen. Daar had ik nooit bij stil gestaan. Dan vraag je je wel eens af: waar ben ik aan begonnen?''

Tefalhuid
Alles went, ook voor Irma van der Sloot. Ze voelt zich inmiddels 'senang' als wethouder in Kampen, heeft haar draai gevonden en zegt nu 'dit had ik veel eerder moeten doen'. ,,Inhoudelijk is het geweldig en fantastisch en leuk om te doen. Niet alleen maar roepen om veranderingen, maar die ook aanbrengen, voor zover dat kan. De stad beter achterlaten dan die was.''

Keerzijde is de status van bekende Kampenaar. ,,Dan denk ik aan de wijze les van een vriendin: blijf jezelf, speel geen spel, hoe lastig dat soms ook is.'' Want sommige dingen komen wel binnen hoor, zegt ze. ,,De Tefalhuid om die te weerstaan, hebben een paar collega's van nature. Ik moet dat nog ontwikkelen, trek me de hele wereld aan.''

Vertrouwen
Sinds juni 2018 is Van der Sloot wethouder in Kampen. De sfeer is goed in het college van burgemeester en wethouders, zegt ze. Vooral juristen, met heel verschillende karakters. ,,Maar we vertrouwen elkaar volledig.'' Dit weekeinde is ze even loco-burgemeester, als vierde in de rij omdat de rest van de bestuurders de stad uit is. Geen punt, zegt ze. Bij de veiligheidsregio IJsselland was ze dergelijke verantwoordelijkheid wel gewend. Anders is de kritiek die ze als wethouder over zich heen krijgt. Het college kreeg vorige week nog de volle laag van de gemeenteraad over een tekort van zes miljoen euro. Niet adequaat handelen, onvoldoende zelfreflectie, de raad informatie onthouden.

,,De manier waarop was niet prettig. Het stond al vast wat er ging gebeuren, je kon praten als Brugman, maar er werd niet meer geluisterd naar argumenten. Ik zie graag een andere bestuursstijl in Kampen, waarbij coalitie en oppositie samen optrekken. We besturen met zijn allen deze stad, we staan samen voor die bezuinigingen.''

Ligt u wakker van al het commentaar dat op u afkomt?
,,Nee, ik slaap gelukkig prima. Moeilijk vond ik het dit keer wel, ik ben ook maar eens mens. Ik lig er echt niet wakker van, anders zou ik dit werk niet volhouden. Maar wat er allemaal gezegd wordt, houdt me wel 24 uur per dag bezig. Ik moet alles verwerken, praat er met anderen over. En dan zakt wel weer. Kwestie van gewenning, denk ik. De eerste toespraak is heel eng, bij de tiende ga je het leuk vinden.''

U bent als wethouder in Kampen onder meer verantwoordelijk voor financiën, armoede, kunst en cultuur en duurzaamheid. Hoe groen bent u zelf eigenlijk?
,,Ik doe alles op de fiets, ook als wethouder. En als ik voor afspraken de stad uit moet, reis ik met de trein. Donderdag zat ik nog als een sardientje in de bus naar Zwolle, omdat de treinen eruit lagen en ja, dan vraag ik me wel af: waarom doe ik dit? Omdat ik wil laten zien dat het zo ook kan, denk ik.'' Als gezin op vakantie gaan ze deze zomer met de trein. ,,Samen met het ov, wel zo gezellig.'' Ja, Irma van der Sloot heeft een auto. ,,Een kleintje, handig als we een van de kinderen weer ergens vandaan moeten halen. Niet elektrisch nee, die auto is wel punt van discussie. Want eigenlijk kunnen we best zonder.''

En uw huis?
,,Dat is vrijwel energievrij. Toen wij elf jaar geleden de kans kregen een huis te bouwen, wilden wij dat wel doen met wat toen mogelijk was. Het huis is goed geïsoleerd, vrijwel gasloos, met een warmtepomp. Dat was een prototype, de eerste jaren heeft mijn familie vaak dikke truien gedragen in voor- en najaar omdat het zo koud was in huis. Nu wordt het tijd voor zonnepanelen, vinden we, er zijn nu typen die passen bij onze pomp. En omdat we vinden dat we niet kunnen achterblijven. Het wordt tijd dat we zelf energie gaan opwekken. In 2035 willen we als gemeente energieneutraal zijn, dat is een behoorlijke opgave waar we allemaal iets voor moeten doen. Is het niet voor het klimaat, dan voor je eigen portemonnee, zeg ik erbij. Ik heb de oplossingen ook niet, maar met zijn allen komen we er wel. Stapje voor stapje.''

U woont inmiddels al langer in Kampen dan in Rotterdam, waar u bent opgegroeid. Nooit spijt gehad?
,,Ik ben Kampen gaan waarderen. Iedereen kent elkaar, het is een fijne plek om kinderen volwassen te laten worden. Ze kunnen overal met de fiets heen, je weet waar ze uithangen en als anders hoor je wel waar ze zijn. Dat vinden onze kinderen misschien niet zo prettig, maar wij wel. Ik kom nog wel eens in Rotterdam, ik heb er nog familie. En mijn kinderen studeren er. Nee, geen rechten. Ze zijn vooral technisch. Ik laat ze vrij in hun keuze, ik wil graag dat ze gelukkige mensen zijn die goed in hun vel zitten. De rest is bijzaak. Of er nog eentje in mijn voetsporen treedt? Geen van mijn kinderen is lid van een politieke partij, al zijn ze wel allemaal politiek betrokken.''

Hoe is het om wethouder te zijn van een stad als Kampen?
,,Een hele eer, elke dag weer. Wat hier allemaal is, is echt bijzonder, al vindt iedereen het heel gewoon. Kijk eens naar al die culturele instellingen, amateurkunst, verenigingen. Waar mensen elkaar wel niet van kennen... Daar kan menig stad jaloers op zijn. Mooi werken, wonen en verblijven. Zorgen voor een goed vestigingsklimaat, de stad groener maken, voorzieningen op peil houden. Daarmee wil ik het onderscheid maken. We moeten laten zien waar we goed in zijn in Kampen en dat mogen we best van de daken schreeuwen.''

De foto bij dit interview is op uw verzoek bij het Reevediep gemaakt. Waarom koos u voor deze plek?
,,Ik zat in de gemeenteraad toen bestemmingsplan Reeve werd aangenomen, inclusief het dorp. GroenLinks is altijd kritisch op plannen voor het buitengebied. Natuur die verloren zou gaan, uitbreiden in plaats van inbreien als het gaat op woningbouw. Het was uiteindelijk een democratisch besluit waar we ons bij hebben neergelegd en wat we met zijn allen moeten gaan uitvoeren. Het is nu een mooi, uniek gebied. Vanuit mijn achtertuin zie ik de mensen voorbijkomen. Fietsers, hardlopers, bootjes die voorbij varen. Een waardevol stukje nieuwe natuur voor Kampen dat je moet koesteren. Ik hoop dat de mensen weer kunnen zien hoe mooi het daar is.''

Bron: de Stentor van zaterdag 14 juli 2019